Page 64 - Reukrevalidatie voor gelaryngectomeerden

met een gemiddelde leeftijd van 63 jaar. De patiënten waren gemiddeld 6 jaar en 5 maanden daarvoor gelaryngectomeerd, waarbij de kortste post-operatieve periode 8 maanden was en de langste 18 jaar. Er werd een interview afgenomen met betrekking tot het gebruik van de NAIM. Daarnaast werden de Odor Detection Test en de Zürcher Geruchstest afgenomen. Tevens werden video-opnamen gemaakt van de methoden die de patiënten gebruikten om te ruiken. De deelaspecten van de NAIM werden aan de hand van dit videomateriaal door 2 logopedisten, onafhankelijk van elkaar, beoordeeld. Resultaten Van de patiënten gaven 20 personen aan nog steeds gebruik te maken van de NAIM. Echter niet alle 20 van hen waren ruikers. Er waren 21 patiënten die nooit meer gebruikmaakten van de NAIM. Van deze 21 patiënten lieten 5 weten de techniek te zijn vergeten, 5 anderen zeiden zonder de techniek al genoeg te ruiken en 5 patiënten vonden dat de techniek niet werkte. Vier mensen gaven aan de techniek te opvallend te vinden en 2 gelaryngectomeerden vonden ruiken niet belangrijk. Uit de beoordelingen van de video-opnamen door de logopedisten bleken 16 gelaryngectomeerden de NAIM nog correct uit te voeren. De daling van de mondbodem en mandibula samen met de snelheid van de bewegingen en een onafhankelijke ademing bleken het belangrijkste te zijn voor een positieve beoordeling. Van de 16 positief beoordeelde patiënten waren 11 patiënten ruikers. Van de 24 patiënten die een negatieve beoordeling hadden gekregen voor de uitvoering van de NAIM, waren er 8 die ruikers bleken te zijn. Deze patiënten konden dus met een afwijkende techniek ruiken. Deze afwijkende techniek bestond voornamelijk uit diep inademen, waardoor een negatieve druk in de borstkas en daarmee dus de oesofagus en orofarynx, ontstaat. Dit is niet wenselijk omdat dit hyperventilatie kan veroorzaken. Conclusie Een half uur durende training is niet voldoende voor een blijvende correcte en toepasbare uitvoering van de NAIM. Bij de uitvoering van deze manoeuvre moet de nadruk liggen op een vlotte herhaling van de daling van mondbodem en mandibula, waarbij de ademing onafhankelijk is van deze bewegingen. Ten slotte is de Zürcher Geruchstest geschikt gebleken voor het testen van het reukvermogen van gelaryngectomeerden. 64