Page 23 - HHR-HNR 2.0

(core) set ICF codes gedefinieerd waarbij contextuele factoren een prominente rol hebben naast de specifieke somatische problematiek (Tschiesner, Rogers et al. 2009).\u000D5.1.3 Effectiviteit van multidisciplinaire hoofd-halsrevalidatie\u000DBinnen het Antoni van Leeuwenhoek wordt een gespecialiseerd multidisciplinair revalidatieprogramma aangeboden. De behandeling van pati\u00EBnten met hoofd-halsoncologie kenmerkt zich door een grote vari\u00EBteit en complexiteit van problemen waarvoor specifieke kennis en vaardigheden zijn vereist. Intensieve multidisciplinaire samenwerking is nodig om een optimale hoofd- halsrevalidatie te bewerkstelligen. De expertise van de betrokken disciplines en onderlinge afstemming is van belang om het gewenste resultaat te verkrijgen (Timmermans, Van Den Brekel et al. 2012).\u000DOm de effectiviteit van het in dit document beschreven programma te monitoren is onderzoek uitgevoerd door Passchier en collega\u2019s (Passchier, Stuiver et al. 2016). Het betreft een prospectieve studie waarin 52 pati\u00EBnten zijn gevolgd die het revalidatieprogramma beschreven in dit protocol hebben doorlopen. Er werden kwaliteit van leven vragenlijsten afgenomen bij de aanvang en na het afsluiten van het revalidatieprogramma. Uit de analyses van deze vragenlijsten blijkt dat in 90% van de gevallen het vooraf vastgestelde (SMART) kerndoel bereikt is en dat er een significante stijging is in kwaliteit van leven van pati\u00EBnten die deelgenomen hebben aan het revalidatieprogramma. V\u00F3\u00F3r behandeling lag de kwaliteit van leven lager dan de referentiewaarden voor pati\u00EBnten met hoofd- halsoncologie. Na behandeling is het niveau van kwaliteit van leven vergelijkbaar met die van de complete populatie in dezelfde leeftijdscategorie als dit cohort. Dit effect werd bovendien bereikt in gemiddeld 7 maanden, terwijl over het algemeen wordt aangenomen dat een jaar nodig is voor het herstel.\u000DEades en collega\u2019s hebben onderzoek gedaan naar het effect van een multidisciplinair revalidatieprogramma op de kwaliteit van leven van pati\u00EBnten met hoofd-halskanker (Eades, Murphy et al. 2013). Zij includeerden 27 pati\u00EBnten in een revalidatieprogramma van acht weken. Ondanks het feit dat dit een kleine niet gecontroleerde studie is worden in dit onderzoek ook aanwijzingen gevonden voor de meerwaarde van multidisciplinaire revalidatie. De pati\u00EBnten verbeterden op de 6- minuten-wandeltest, 78% van de pati\u00EBnten behielden hun lichaamsgewicht en de pati\u00EBnten rapporteerden een verbetering in kwaliteit van leven en vermindering van symptomen als slapeloosheid, pijn, zwakheid, benauwdheid en depressie (Eades, Murphy et al. 2013).\u000DHet inzetten van vroegtijdige revalidatie gericht op zelfzorg werd ook ge\u00EBvalueerd in een studie uitgevoerd door Ahlberg e.a. (Ahlberg, Engstrom et al. 2011). Een groep van 190 pati\u00EBnten met hoofd- halskanker ontving preventief een consult logopedie en fysiotherapie waarbij adviezen werden gegeven om beperkingen in tongmobiliteit, slikproblemen, trismus en stijfheid in het nekgebied te voorkomen. Zes maanden na het afronden van de oncologische behandeling werden geen significante verschillen gevonden tussen de groepen op de ge\u00EBvalueerde aspecten; slikproblemen, spraakproblemen, terugkeer naar werk, trismus en stijfheid van de nek. Opgemerkt moet worden dat er slechts een eenmalig preventief consult bij de logopedist en fysiotherapeut werd gegeven. Pati\u00EBnten werden na drie maanden terug gezien door de logopedist ter evaluatie en bij de fysiotherapeut na twee maanden. Hoewel in dit artikel de term revalidatie wordt gebruikt, mag hier een kritische noot bij geplaatst worden aangezien er geen sprake is van een multidisciplinaire\u000D22\u000D