Page 53 - HHR-HNR 2.0

Garssen et al. 1995, Smets, Garssen et al. 1996). De MVI is een 20-item zelfrapportage instrument, dat meet op de volgende 5 domeinen: algemene vermoeidheid, lichamelijke vermoeidheid, reductie in activiteit, reductie in motivatie en mentale vermoeidheid. Tevens wordt er een totaal score berekend. De MVI is getest op zijn psychometrische eigenschappen in onder andere kankerpati\u00EBnten tijdens de behandeling met radiotherapie of chemotherapie en pati\u00EBnten met een chronisch vermoeidheidssyndroom (Alexander, Minton et al. 2009).\u000D5.5.3.1.2 Inspanningstolerantie- en functie testen\u000DOm een indruk te krijgen van het niveau van fysiek functioneren, kan gebruik worden gemaakt van inspanningsdiagnostiek. Hoewel maximale inspanningsdiagnostiek met ademgasanalyse en ECG de gouden standaard is voor het bepalen van de maximale inspanningscapaciteit is het niet noodzakelijk om dit bij elke pati\u00EBnt uit te voeren. Twee bruikbare inspanningstolerantietesten zijn in deze populatie zijn:\u000D1. De 6 minuten wandeltest: de 6 minuten wandeltest (6MWT) is een submaximale inspanningstest, die een indruk geeft van de functionele inspanningscapaciteit. De 6MWT is betrouwbaar en valide is gebleken bij een groot aantal pati\u00EBntengroepen (Takken 2005). Gedetailleerde richtlijnen en indicaties voor de grootte van klinisch relevante verbetering zijn gepubliceerd door de American Thoracic Society (ATS 2002)(ATS 2002)(ATS 2002)(ATS 2002)(2002)(2002). De test is niet speciaal gevalideerd voor gebruik bij kankerpati\u00EBnten, maar is in onderzoek naar medisch specialistische oncologische revalidatie wel eerder gebruikt als uitkomstmaat (Mutrie, Campbell et al. 2007). In een studie naar de bruikbaarheid van de 6MWT bij glioom pati\u00EBnten bleek de test goede correlaties te hebben met performance status en kwaliteit van leven (Jones, Cohen et al. 2009). Referentiewaarden zijn beschikbaar voor gezonde volwassenen. Een toename van 50 meter wordt over het algemeen beschouwd als een klinisch relevante verandering (Redelmeier, Bayoumi et al. 1997).\u000D2. De steep ramp test: de steep ramp test (SRT) is een korte fietsergometer test met snel oplopende belasting (25W per 10 seconden). Vanuit het testresultaat kan een schatting worden verkregen van de VO2max en de Wmax zoals gemeten bij een reguliere maximale inspanningstest, met behulp van een regressievergelijking. De schattingen van Wpeak en VO2piek op basis van de MSEC zijn gemiddeld te hoog voor minder fitte mensen, en te laag voor relatief fitte mensen.\u000DDe test is bij de meeste mensen perifeer beperkt en daarom cardiaal niet zeer belastend.\u000DDe SRT is recent gevalideerd in een studie met een heterogene groep kanker overlevenden. De test lijkt een aanvaardbaar alternatief om het trainingswattage te bepalen voor fietsergometrie training. Specifieke aanbevelingen voor interval training op basis van de test worden door de auteurs beschreven en lijken tot goede resultaten te leiden (De Backer, Schep et al. 2007).\u000DSpierkracht wordt ge\u00EBvalueerd met behulp van het geschatte 1-herhalingsmaximum (1-RM) voor specifieke spiergroepen, knijpkrachtmeting m.b.v. JAMAR\u00AE dynamometer en/of 30s chairstands (Kilgour, Vigano et al. 2010).\u000D5.5.3.2 Fysiotherapie bij afgenomen fysieke belastbaarheid, activiteit en/of vermoeidheid\u000DBij pati\u00EBnten die na behandeling voor een hoofd-halstumor een hulpvraag hebben waarbij onvoldoende inspanningstolerantie en/of vermoeidheid een oorzakelijke of medi\u00EBrende rol spelen, is een beweeg-/trainingsprogramma ge\u00EFndiceerd.\u000DHoewel uitgebreide literatuur studies beschikbaar zijn over de positieve effecten van beweeginterventies in de revalidatie van mensen met kanker (Knols, Aaronson et al. 2005, Cramp and Daniel 2008, Mishra, Scherer et al. 2012), zijn er nauwelijks studies voorhanden voor de hoofd-\u000D52\u000D